Als ik mensen vertel dat ik met dieren communiceer, vallen de woorden paranormaal en begaafd nog wel eens. Niet van mijn kant, laat dat duidelijk zijn. Deze woorden passen wat mij betreft allebei niet bij het werk dat ik doe en ik leg je graag uit waarom.

Paranormaal? Doe eens normaal!
Para (voorbij) en normaal, samengevoegd paranormaal, laat zich in de Van Dale definiëren als ‘naast het normale’. Iets dat niet normaal is, dus. En dat is intuïtief communiceren wel. Het is namelijk een hele natuurlijke vorm van communiceren. Een taal die we allemaal als baby benut hebben en één die alle dieren en vele mensen nog steeds toepassen. Een taal die ieder levend wezen spreekt. Van welke taal kan je dat nu eigenlijk zeggen?

Doordat er in de huidige Westerse samenleving en onderwijssystemen weinig aandacht wordt geschonken aan de ontwikkeling van de rechter hersenhelft, raken we doorgaans wél steeds verder verwijderd van onze intuïtie naarmate we ouder worden. Want intuïtie, gevoelens, het hier-en-nu en denken vanuit het grotere geheel en een holistisch oogpunt zijn allemaal verbonden met deze hersenhelft. Veel mensen beseffen daardoor niet dat ze deze manier van communiceren nog steeds vaardig zijn en bestempelen intuïtieve communicatie daarom, denk ik, als paranormaal.

Voor zover ik heb kunnen vinden, is intuïtief communiceren nog niet onomstotelijk wetenschappelijk vastgelegd of ‘bewezen’. Zover is de wetenschap nog niet – of er wordt te weinig aandacht aan geschonken. Sommige mensen zeggen: “Zolang ik geen bewijs heb dat intuïtief communiceren bestaat, geloof ik er niet in. Eerst zien, dan geloven.” Dat respecteer ik. En ik vraag die mensen om eens na te denken over het volgende: elektriciteit. Heb je wel eens elektriciteit gezien? Dat is niet waarneembaar. Wat je ermee kan wél; het aanzetten van een lamp, de koelkast of een ander elektrisch gedreven apparaat. Hetzelfde geldt voor intuïtief communiceren. Je kan het niet zien. Je kan het alleen ervaren. Geef het eens een kans; je hebt niets te verliezen, maar heel veel te winnen! Ben je niet benieuwd naar wat jouw dier jou te vertellen heeft?

Intuïtief communiceren is in die zin misschien onderbelicht te noemen. Maar paranormaal? Nee, wat mij betreft niet.

Begaafd
Dan het woord begaafd. Zeker in combinatie met het woord paranormaal gaan mijn nekharen hier niet zelden van overeind staan. Door het gebruik hiervan wordt namelijk geïnsinueerd dat dierencommunicatie of intuïtief communiceren niet voor iedereen is weggelegd. Dat het een bijzondere gave is, dat je er een talent of aanleg voor moet hebben. En dat is dus niet zo. Iedereen kan intuïtief – en dus met dieren – communiceren. Jij ook! Eerder in deze tekst stond het al; we hebben allemaal als baby intuïtief gecommuniceerd. En ook al ben je de connectie met je intuïtie in de loop der jaren (gedeeltelijk) kwijtgeraakt; je kunt het zo weer oppakken.

Ik heb het aan den lijve ondervonden. Toen ik voor het eerst in aanraking kwam met een dierencommunicator (lees hier het hele verhaal), dacht ik namelijk ook dat praten met dieren niet voor mij was weggelegd. Ondanks dat het mijn grootste droom was! Ook ik dacht dat je er een gave voor moet hebben, moet opgegroeid zijn in een spiritueel georiënteerde familie, van jongs af aan al probleemloos met dieren gepraat moet hebben.

Gelukkig ben ik er snel achter gekomen dat dat niet het geval is. Ik heb cursussen gevolgd en zo de handvatten meegekregen om met intuïtieve communicatie aan de slag te gaan. Daarna was het een kwestie van oefenen. En vertrouwen. Want intuïtief communiceren is simpel, makkelijk en heel natuurlijk; bijna te makkelijk om waar te zijn. Daar komt het vertrouwen om de hoek kijken; vertrouwen dat de gedachten, beelden, emoties en gevoelens die je van het desbetreffende dier ontvangt, daadwerkelijk van het dier komen en niet door jezelf zijn gecreëerd.

Hoe vleiend het soms ook mag klinken; ik ben niet uitzonderlijk paranormaal begaafd en heb geen bijzonder talent als het op dierencommunicatie aankomt. Ik ben gewoon een mens die gehoor heeft gegeven aan mijn diepste verlangens en veel tijd en energie heeft gestopt in het waarmaken van mijn droom: praten met dieren.